ندا احمدی: بحران آب در ایران به مشکلات ناشی از کمبود آب اشاره دارد. کمبود آب می‌تواند نتیجه دو مکانیسم متفاوت باشد: کمبود آب فیزیکی (مطلق) و کمبود آب اقتصادی. منظور از کمبود آب فیزیکی عدم وجود منابع کافی آب طبیعی برای تأمین تقاضای یک منطقه است، و کمبود آب اقتصادی نتیجه مدیریت ضعیف منابع آب کافی موجود است. نگرانی‌های اصلی ایران در مورد بحران آب شامل: تغییرپذیری اقلیمی زیاد، توزیع نامناسب آب و اولویت‌بندی توسعه اقتصادی است.
عوامل بروز بحران آب در کشور
خشک‌سالی‌های مکرر همراه با برداشت بیش از حد آب‌های سطحی و زیرزمینی از طریق شبکه بزرگی از زیرساخت‌های هیدرولیک و چاه‌های عمیق، وضعیت آب کشور را به سطح بحرانی رسانده است.
فیروز قاسم‌زاده، سخنگوی صنعت آب، در جدیدترین اظهارنظر خود در خصوص وضعیت بارش‌های کشور و به ویژه وضعیت سد‌های تهران گفته است «سدها در مقایسه با متوسط پنج سال گذشته دارای کاهش ۱۰ درصدی است. همچنین درصد پرشدگی سد‌های پایتخت ۱۵ درصد است.
سازمان حفاظت محیط زیست درباره دیدار روز گذشتهٔ «ملابرادر عبدالغنی»، معاون رییس‌الوزرای طالبان با «علی سلاجقه»، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ایران گزارش کرده است: «این دیدار درحالی صورت گرفت که هیئت افغانستانی به منظور مذاکرات اقتصادی به ایران سفر کرده‌اند، اما پیگیری‌های سازمان حفاظت محیط زیست دو کشور را برای کاهش آلام مردم طرفین مرزی خود درکنار هم به مذاکره کشاند.»
ایران از مرحله درگیری با بحران آبی به مرحله فلاکت آبی نزدیک شده است ن حتی در نقاطی از ایران بحران به شرایط فلاکت آبی رسیده است.شاخص فلاکت آب کشور نشان می دهد که وضعیت برخی از استان های ایران وخیم تر شده است.
ایران در کمربند خشک و نیمه خشک قرار دارد و در سالیان اخیر نیز درگیر خشکسالی و کم‌بارشی بوده است و نسبت به وسعتی که دارد میزان جنگل‌ها و فضای سبز آن بسیار کم است این درحالیست که بسیاری از آنها نیز تخریب شده‌اند.