شنیده ها: دلار آمریکا که زمانی بستر مالی جهان بود اکنون با چالش‌های قابل توجهی مواجه می‌شود. اکنون ۱۱ کشور از کشور‌های مستقل مشترک المنافع یک سازمان منطقه‌ای بین‌دولتی در اوراسیا قصد دارند تا سال ۲۰۲۵ استفاده از دلار را در معاملات تجاری ممنوع کنند.
این کشور‌ها به دلیل تنش‌های ژئوپولیتیکی و تمایل به استقلال اقتصادی، در مسیر "دلارزدایی بین‌المللی ارز" حرکت می‌کنند. همان طور که این ائتلاف ارز‌های محلی خود را تقویت می‌کند، تأثیرات تسلط دلار آشکارتر می‌شود.
شنیده ها: روزنامه العرب چاپ لندن می‌نویسد: امیر قطر، شیخ تمیم بن حمد آل ثانی، در سفر خود به ایران چنان تعامل کرد که گویی جهان دستخوش تغییرات بزرگی مانند طوفان الاقصی و جنگ‌های غزه و لبنان نشده است و قطر همچنان می‌تواند مانند دوره ریاست‌جمهوری جو بایدن به میانجیگری و حل‌وفصل منازعات بپردازد.
ناظران مسائل حوزه خلیج فارس معتقدند که دوحه نتایج جنگ ۲۰۲۳-۲۰۲۴ در غزه و لبنان را به‌درستی درک نکرده است؛ جنگی که نگاه طرف‌های تأثیرگذار منطقه را به سمت صلح، میانجیگری و توافقات تغییر داده است. آنها تأکید دارند که آنچه شیخ تمیم به‌دنبال تحقق آن از طریق حل‌وفصل منازعات است، فراتر از توان قطر بوده و سفر به ایران پیش از جنگ، با سفر پس از جنگ یکسان نیست.
شنیده ها: روابط ترامپ-پوتین همچنان پیچیده و غیرقابل پیش‌بینی باقی می‌ماند. بازی مرد دیوانه با رولت روسی ممکن است به یک معامله بزرگ ختم شود، ممکن است به رویارویی مستقیم منتهی شود. نکته اینجاست که تقابل ژئوپلیتیکی جدیدی در شمالگان یا حتی فضا آغاز شده و تخاصم بلوک غرب با بلوک شرق با شمایلی متفاوت از دوران جنگ سرد ادامه خواهد داشت.
بازگشت «مرد دیوانه» به کاخ سفید یک اتفاق ویژه در سیاست خارجی ایالات متحده محسوب می‌شود؛ مسئله‌ای که مشخصا روی سطح تخاصم واشنگتن با مسکو و جنگ اوکراین تأثیر خواهد گذاشت. تعارض منافع ایالات متحده و روسیه اتفاقی مربوط به امروز نیست؛ آنها دشمنان قدیمی هستند که چند دهه درگیر جنگ سرد بودند.
شنیده ها: دونالد ترامپ همچنان بر فشار حداکثری علیه ایران تأکید دارد، اما اظهاراتش نشان‌دهنده تناقض در سیاست‌هاست. کاخ سفید در یک یادداشت ریاست‌جمهوری از اقدامات سخت‌گیرانه‌ای برای محدود کردن برنامه هسته‌ای و فعالیت‌های منطقه‌ای ایران خبر داد، اما چین به‌عنوان خریدار اصلی نفت ایران چالشی مهم برای واشنگتن است.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، بار دیگر از سیاست فشار حداکثری علیه ایران حمایت کرده و هدف این راهبرد را کاهش منابع مالی تهران در حوزه‌های منطقه‌ای و برنامه هسته‌ای عنوان کرده است. با این حال، سخنان دونالد ترامپ نشان‌دهنده رویکردی مبهم است که احتمالاً از نبود یک راهبرد مشخص در برابر ایران حکایت دارد.
شنیده ها: در پی اظهارات جنجالی ترامپ مبنی بر تصاحب غزه و انتقال فلسطینی‌ها، تحلیلگران این طرح را غیرقابل اجرا و فاقد مبنای قانونی دانسته و آن را نشانه‌ای از تغییر سیاست‌های ایالات متحده ارزیابی کردند. با وجود استقبال برخی از طرفداران اسرائیل، این ایده چالش‌های لجستیکی، مالی و دیپلماتیک گسترده‌ای به همراه دارد و می‌تواند به افزایش تنش‌ها در منطقه منجر شود.
دونالد ترامپ در حالی با استقبال بسیاری رو‌به‌رو شد که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل او را به دلیل «تمایل به اندیشیدن فراتر از چارچوب‌های مرسوم» ستایش کرد. با این حال، هنگامی که موضوع به غزه کشیده شد، ایده‌های ترامپ چنان از مرز‌های مرسوم فراتر رفت که گویی هیچ چارچوبی برای او وجود ندارد.
شنیده ها: با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، سیاست آمریکا در قبال ایران به دو روایت متضاد تقسیم شده است: جریان‌های ضدایرانی بر شکست دیپلماسی و لزوم فشار حداکثری، از جمله تحریم‌ها و اقدام نظامی تأکید دارند، در حالی که برخی تحلیلگران بر کارآمدی دیپلماسی و هزینه‌های بالای رویارویی نظامی هشدار می‌دهند. در این میان، ایران با تقویت بازدارندگی، توسعه دیپلماسی و بهره‌گیری از اختلافات داخلی آمریکا تلاش می‌کند راهبردی متوازن برای مقابله با این چالش‌ها را اتخاذ کند.
با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، رویکرد واشنگتن در قبال ایران بار دیگر به محور منازعات داخلی و راهبردی ایالات متحده تبدیل شده است. در این میان، دو روایت اصلی در سیاست آمریکا در قبال ایران شکل گرفته است.
شنیده ها: دوره دوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ با تغییرات در سیاست خارجی و کاهش نفوذ نئوکان‌ها همراه است. دولت جدید ضمن حفظ رویکرد دیپلماتیک با ایران، بر پایان جنگ‌های منطقه‌ای تأکید دارد. انتصاب شخصیت‌هایی با دیدگاه‌های واقع‌گرایانه و محدودگرایانه، به‌جای جنگ‌طلبان قبلی، نشان‌دهنده تغییر رویکرد کاخ سفید است.
بیش از یک هفته از آغاز دوره دوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ می‌گذرد و بسیاری از ابعاد سیاست خارجی دولت جدید او همچنان مبهم و نامشخص است. دونالد ترامپ به‌عنوان رهبری غیرقابل پیش‌بینی و معامله‌گری جدی، همچنان ابهامات زیادی در مورد دستور کار بین‌المللی‌اش ایجاد می‌کند. در حوزه سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه، به نظر می‌رسد که دولت او با اختلافات داخلی شدیدی روبه‌روست. در حال حاضر، دو جناح اصلی در این زمینه وجود دارند و مشخص نیست که کدام‌یک موفق خواهد شد ترامپ را به سوی دیدگاه‌های خود متمایل کند.
شنیده ها: یک نئومحافظه‌کار برجسته در بیشتر نیم‌قرن گذشته ایالات متحده، مجموعه‌ای جامع از توصیه‌ها در مورد سیاست خاورمیانه برای دولت جدید ترامپ منتشر کرده است؛ توصیه‌هایی که تقریباً همگی مورد تأیید بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، و حزب لیکود او خواهند بود.
اندیشکده آمریکایی کوئینسی نوشت: یک نئومحافظه‌کار برجسته در بیشتر نیم‌قرن گذشته ایالات متحده، مجموعه‌ای جامع از توصیه‌ها در مورد سیاست خاورمیانه برای دولت جدید ترامپ منتشر کرده است؛ توصیه‌هایی که تقریباً همگی مورد تأیید بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، و حزب لیکود او خواهند بود.
شنیده ها: جهان در دوران گذار با فروپاشی نظم کهن و ناتوانی در شکل‌گیری نظمی نوین مواجه است. سیاست «اول آمریکا»ی ترامپ، با معامله‌گرایی و یک‌جانبه‌گرایی، می‌تواند به انزوای استراتژیک آمریکا منجر شود. از چالش با چین و تایوان تا مدیریت جنگ اوکراین و آشفتگی خاورمیانه، ترامپ باید میان کاهش تعهدات و حفظ رهبری جهانی توازن برقرار کند وگرنه اعتماد متحدان و ثبات جهانی آسیب خواهد دید.
در سال ۱۹۳۰، هنگامی که در زندان و در آستانه یک دهه سرنوشت‌ساز قرار داشت، آنتونیو گرامشی، اندیشمند برجسته ضد فاشیست ایتالیایی، چنین نوشت: «بحران دقیقاً در این است که نظم کهن در حال مرگ است و نظم نوین نمی‌تواند زاده شود؛ در این میان، مجموعه‌ای گسترده از نشانه‌های بیمارگونه ظاهر می‌شوند.»
شنیده ها: تحولات ژئوپلیتیکی پیچیده، از سقوط نظام اسد و رقابت قدرت‌ها در خاورمیانه تا تشدید تنش‌های چین، روسیه و آمریکا، چشم‌انداز جهانی را بحرانی‌تر کرده است. سیاست‌های ترامپ، از جنگ اقتصادی با چین تا فشار بر اوکراین برای توافق با روسیه، نظم جهانی را به چالش می‌کشد.
تحولات پیچیده و پرتنش در عرصه جهانی، از رقابت قدرت‌های بزرگ تا درگیری‌های منطقه‌ای، چشم‌انداز آینده را بیش از هر زمان دیگری آشفته و ناپایدار کرده است. سیاست‌های مناقشه‌برانگیز رهبران مانند دونالد ترامپ، کیم جونگ اون و ولادیمیر پوتین، همراه با تغییرات ژئوپلیتیکی گسترده در اوراسیا و خاورمیانه، بر خطرات بی‌سابقه‌ای همچون تجزیه اقتصادی جهان، گسترش بحران‌های منطقه‌ای و تشدید تنش‌های هسته‌ای افزوده است.
