شنیده ها: در پی اظهارات جنجالی ترامپ مبنی بر تصاحب غزه و انتقال فلسطینیها، تحلیلگران این طرح را غیرقابل اجرا و فاقد مبنای قانونی دانسته و آن را نشانهای از تغییر سیاستهای ایالات متحده ارزیابی کردند. با وجود استقبال برخی از طرفداران اسرائیل، این ایده چالشهای لجستیکی، مالی و دیپلماتیک گستردهای به همراه دارد و میتواند به افزایش تنشها در منطقه منجر شود.
دونالد ترامپ در حالی با استقبال بسیاری روبهرو شد که بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل او را به دلیل «تمایل به اندیشیدن فراتر از چارچوبهای مرسوم» ستایش کرد. با این حال، هنگامی که موضوع به غزه کشیده شد، ایدههای ترامپ چنان از مرزهای مرسوم فراتر رفت که گویی هیچ چارچوبی برای او وجود ندارد.
اندیشکده آمریکایی کوئینسی نوشت: یک نئومحافظهکار برجسته در بیشتر نیمقرن گذشته ایالات متحده، مجموعهای جامع از توصیهها در مورد سیاست خاورمیانه برای دولت جدید ترامپ منتشر کرده است؛ توصیههایی که تقریباً همگی مورد تأیید بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، و حزب لیکود او خواهند بود.
در سال ۱۹۳۰، هنگامی که در زندان و در آستانه یک دهه سرنوشتساز قرار داشت، آنتونیو گرامشی، اندیشمند برجسته ضد فاشیست ایتالیایی، چنین نوشت: «بحران دقیقاً در این است که نظم کهن در حال مرگ است و نظم نوین نمیتواند زاده شود؛ در این میان، مجموعهای گسترده از نشانههای بیمارگونه ظاهر میشوند.»
تحولات پیچیده و پرتنش در عرصه جهانی، از رقابت قدرتهای بزرگ تا درگیریهای منطقهای، چشمانداز آینده را بیش از هر زمان دیگری آشفته و ناپایدار کرده است. سیاستهای مناقشهبرانگیز رهبران مانند دونالد ترامپ، کیم جونگ اون و ولادیمیر پوتین، همراه با تغییرات ژئوپلیتیکی گسترده در اوراسیا و خاورمیانه، بر خطرات بیسابقهای همچون تجزیه اقتصادی جهان، گسترش بحرانهای منطقهای و تشدید تنشهای هستهای افزوده است. 
یک سال قبل ساعت ۹ صبح نوزده دیماه ۱۴۰۲ بخشی از جنگل مناطق مرتفع صخرهای موسوم به «جنگل هلیک بن» بخش چمستان نور حوالی آتش گرفت که به گفته رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری این آتش پس از ۳۰ ساعت، روز بعد مهار و خاموش شد.
تغییرات آب و هوایی یکی از بزرگترین چالشهای عصر حاضر است که اثر گستردهای بر مناطق مختلف جهان دارد. خاورمیانه به دلیل شرایط اقلیمی خاص، بهویژه گرمای شدید، خشکسالی و کمبود منابع آبی، به طور فزایندهای در معرض خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی قرار گرفته است. افزایش دما، کمبود آب و خشکسالیهای طولانیمدت، این منطقه را با تهدیدات جدی مانند آتشسوزیهای شهری و صنعتی روبهرو کرده است.
افغانستان به لطف موقعیت جغرافیاییاش در حال برنامهریزی برای اعمال سلطه بر کشورهای دیگر است. انگار افغانستان روی کوهی قرار گرفته که به راحتی بر همسایگانی که داخل درهاند، تسلط دارد و میتواند هر گاه که بخواهد موج حملات را به سوی آنها گسیل کند. افغانستان 50 سالی است که برای کنترل منابع آبش برنامه دارد و از کمک کشورهای مختلف برای اجرای برنامههایش استفاده میکند. این کشور دو حوضه آبریز مشترک هریرود و هیرمند را با ایران دارد و برای این حوضه هم برنامههای خاص دارد. در چنین شرایطی فدا حسین مالکی سدسازیهای افغانستان و خلف وعدههایش در زمینه تأمین حقابه ایران را به حکومت طالبان نسبت میدهد.