شنیده ها: یک نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: اینکه امروز شاهد حضور گسترده افغانستانی‌ها در ایران هستیم و این روند ادامه دارد، حتماً برای ما چالش و تهدید است و مسئولان باید دقت داشته باشند که این موضوع حساس، عمق پیدا نکند. یکی از تهدیدات اصلی در این رابطه، موضوع اشتغال است. وقتی چند میلیون افغانستانی وارد کشور می‌شوند، طبیعتاً به برخی شغل‌ها ورود پیدا می‌کنند و این یعنی از بین بردن فرصت کاری که یک ایرانی می‌توانست انجام دهد، آن هم در این شرایط که نیاز است خیلی از افراد و مخصوصاً جوانان وارد کار و درآمدزایی شوند.
حضور گسترده افغانستانی‌ها در ایران آن هم در طی چند دهه اخیر، چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و امنیتی را به وجود آورده است و یکی، دو سالی است که به طور ویژه جلوگیری از این پدیده، به مطالبه عمومی بسیاری از مردم تبدیل شده است و باید به انتظار نشست و دید آیا دولت چهاردهم و مجلس دوازدهم برای پایان دادن به این مشکل، اراده و برنامه‌ای دارند یا به سنوات گذشته می‌باید شاهد شدت گرفتن این رویه خلاف منافع ملی باشیم؟
همچنان موضوع حضور گسترده افغانستانی‌ها و مشکلات اقتصادی و سیاسی که به تبع آن برای کشور و مردم ایجاد شده، داغ است، اما خروجی تصمیمات، نشانی از کاری جدی، علمی و منطقی که نفع کشور در آن مستتر باشد، نیست. این حضور گسترده افغان‌ها در ایران باعث شده آنها به سادگی از منابع انرژی و یارانه‌ای کشور بهره‌مند شوند بدون اینکه کوچکترین مالیاتی را به دولت ایران همچون مردمان کشورمان پرداخت کنند.
مهاجرت به شمال کشور از مبدا استان‌های مرکزی کشور افزایش چشمگیری داشته است. مهمان‌نوازی شمالی‌ها در کنار کیفیت هوا و دردست‌بودن زمین‌های روستایی با قیمت نسبتاً خوب، انگیزه برای مهاجرت به شمال را بیشتر کرده است. با این وجود هنوز آمار دقیقی نیز از میزان و جزئیات این مهاجرت‌ها وجود ندارد. به‌علاوه، این مهاجرت تاکنون چندان باعث سرمایه‌گذاری جدی و تحول زیرساختی استان‌های شمالی نشده و شهروندان این استان‌ها نسبت به برخی ضعف‌های زیرساختی و چالش‌های فرهنگی نگران هستند.
وی درخصوص پایین بودن سطح درآمد در ایران برای شروع زندگی مشترک، گفت: استراتژی و برنامه ای که دولت ها باید تبیین کنند، صیانت از خانواده ها و نقشه راه برای آیندگان است. باید اذعان کرد در گفت و گو های انجام شده با جوانان، آنها اعلام می کنند با حداقل دستمزد حتی جوابگوی هزینه های زندگی مجردی هم نیستند، چه برسد به اینکه پاسخگوی نیازهای خانواده ۳.۳ نفره باشد! 
معلولیت محدودیت به دنبال دارد و هیچ کس منکر این موضوع نیست، اما در کشور ما این محدودیت‌ها به محرومیت تبدیل شده است. دلیل آن هم حضور نا مبارک برخی از مدیران بی‌دغدغه‌ای هست که نه بر اساس تجربه و شایسته سالاری که بلکه فقط به دلایل سیاسی به این جایگاه رسیده‌اند. افراد دارای معلویت کشور ،سال‌هاست که برای رسیدن به بدیهی‌ترین حقوق شهروندی تلاش کرده و جنگیده‌اند اما هنوز مناسب سازی ها به جای نرسیده است. 
در وضعیتی که تورم بالا با افزایش بیکاری و رشد اقتصادی نامطلوب مواجه است یک نارضایتی شکل می‌گیرد، نارضایتی جمعی که ناشی از عدم رسیدن به خواسته‌ها و تمایلات فردی است. 
سال ۶۷ و زمانی که ایران در تبِ جنگ و بحران اقتصادی می‌سوخت، زمزمه‌های یک فرصت شغلی استثنایی برای ایرانیان در سرزمین آفتاب تابان، شدت گرفت. تا آن زمان، تصویر ژاپن برای ایرانیان تنها به سریال‌های تلویزیونی مانند اوشین، لیان شامپو و جنگجویان کوهستان ختم می‌شد.