شنیده ها: کارشناس غرب آسیا می گوید: از نظر اسرائیل، چین کشور بسیار مهم و غیر قابل چشم پوشی است. بنابراین، اسرائیل همواره تمام تلاش خود را به کار گرفته تا چین را که عضو گروه ۱+۵ است، برای مقابله با فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران قانع و به مخالفت با ایران وا دارد.
روزهای پایانی مرداد امسال شیاو جونژنگ، سفیر چین در اسرائیل، مقالهای در روزنامه کالکالیست، بزرگترین روزنامه مالی اسرائیل، با عنوان «رشد چین میتواند عصری جدید برای همکاری چین و اسرائیل رقم بزند» منتشر کرد.
خشم تندروها از ریاست مسعود پزشکیان بر پاستور آنقدر شدت گرفته که صدای اعتراض اصولگرایان و حتی همجناحهای خودشان را هم بلند کرده است. در واقع چند روزی است که برخی رسانههای اصولگرا نسبت به تحرکات این جناح سیاسی علیه دولت هشدار میدهند و از نقشههای آنان برای مقابله با ریاستجمهوری پزشکیان پرده برمیدارند. هرچند از همان ابتدای پیروزی پزشکیان در تیرماه ۱۴۰۳، او مورد غضب تندروها قرار گرفت و روشن بود که آنان از تمام توان خود برای ناکامگذاشتن دولت چهاردهم استفاده خواهند کرد.
مهران مدیری چهره بسیار تاثیرگذاری است. انقدر تاثیرگذار که نیوزویک زمانی که در سال ۲۰۰۹ میخواست ۲۰ چهره تاثیرگذار در ایران را معرفی کند در کنار کلی سیاست مدار نام او را هم در فهرست قرار داد و درباره چرایی این انتخاب هم نوشت: «مهران مدیری با انتخابهای درستش بیست سال پر از موفقیت را پشت سرگذاشته و آثار طنزش بر امواج رادیویی و تلویزیونی حکومت میکنند.
آموزش خط در مدارس ایران تاریخ نسبتاً طولانی دارد؛ اما «خط تحریری» به شکل فعلی از دهههای اخیر وارد مدرسه شده است. در دهه شصت و هفتاد، دانشآموزان ابتدا با خط ساده و جدا آموزش میدیدند و پس از تسلط بر خواندن و نوشتن، در پایههای بالاتر با خط شکسته و خوشنویسی ساده آشنا میشدند؛ یعنی «زیبانویسی» یک مهارت جانبی و «دروس اصلی» از آن جدا بود.
یک جمله کوتاه از پاول دوروف، بنیانگذار تلگرام، فضای رسانهای را به لرزه انداخته است؛ جملهای که اگرچه ساده به نظر میرسد، اما تبعات آن میتواند ساختار رسانهای ایران را زیرورو کند: «بهش فکر میکنم.» این پاسخ زمانی داده شد که یکی از کاربران از دوروف خواست همانند توییتر، موقعیت مکانی گردانندگان کانالهای تلگرامی را آشکار کند.
«اگر جلیلی رئیسجمهور میشد این اتفاقات نمیافتاد»؛ «وفاق شکست خورد» و... اینها نمونههایی کوچک از جملههایی است که این روزها گاه و بیگاه مطرح میشود؛ خصوصاً از زمانی که برخی تصمیمات اخیر رئیسجمهور باعث اعتراض حامیان انتخاباتی او شده است.