ندا احمدی: بدون شک با شنیدن واژه ” گردشگری قابل دسترس” بلافاصله به یاد معلولین و دستگاههایی مانند سمعک، رمپ یا ویلچر می افتیم. البته این موارد بخش مهمی از گردشگری دسترس پذیر برای معلولین را شامل میشوند، اما مفهوم گردشگری دسترس پذیر بسیار فراتر از این است.
یکی از جنبههای گردشگری دسترس پذیر به معنی فراهم کردن امکانات، اطلاعات و محصولات گردشگری برای معلولین یعنی گردشگری معلولین است تا بتوان از این طریق به نیازهای خاص آنها پاسخ داد.
در چند ماده از قانون حمایت از معلولان به موضوع مناسب سازی و دسترس پذیری ابزارها و تجهیزات اشاره شده است اما مناسب سازی و دسترس پذیری که در قانون آمده به چه معنا است؟
از سال ۱۳۶۸ تاکنون هفت برنامه پنج ساله برای حرکت کشور در راستای توسعه و پیشرفت تدوین شده است؛ حالا در سال ۱۴۰۲ هفتمین برنامه ارائه شد تا مبنای سیاستگذاریها قرار گیرد اما انتشار این برنامه با نقدهایی همراه بود. کارشناسان فعال در حوزه معلولان معتقدند که نقش جامعه معلولیت در این برنامه در مقایسه با برنامههای پیشین کمرنگ شده است.
بهروز مروتی فعال حوزه معلولان درباره تجمعات اخیر افراد دارای معلولات توضیح داد: به طور مشخص مطالبات ما درباره اجرای ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان است. پنج سال از تصویب و ابلاغ این قانون گذشته اما هنوز اجرا نشده است. در وضعیت اقتصادی فعلی و مشکلات معیشتی مهمترین مطالبه ما اجرای این قانون است.