تینا رضاسلطانی: کودکان کار به گروهی از کودکان گفته می‌شود که به کار در بیرون از خانه اشتغال دارند. این نوع فعالیت طیف وسیعی از فعالیت‌ها از جمله انواع کار واقعی و کاذب، کارگری غیر حرفه‌ای، گدایی، واکس زدن، فروش کالاهای کم ارزش، و غیره را شامل می‌شود. کودکان کار به چند دسته تقسیم می‌شوند. دستهای از آنها در خیابان‌ها کار می‌کنند و آخر شب‌ها به خانه بازمی‌گردند و احتمالاً به مدرسه می‌روند و لزوماً در دام بزه نمی‌افتند. گروهی دیگر از رفتن به مدرسه و تجربه دوران کودکی بی‌بهره هستند و ارتباط‌شان با خانواده در شرف قطع شدن است و سلامت روحی و جسمی آنها را تهدید می‌شود و زمینه بزهکاری برای این دسته فراهم‌تر است. گروهی دیگر به مدرسه نمی‌روند و همراه خانواده خود در خیابان‌ها زندگی می‌کنند. گروه دیگر هم از اساس بی‌خانواده هستند و در خیابان رشد می‌کنند و ناگزیر تن به کار می‌دهند.
کودک کار به کودکی اطلاق می شود که به واسطه فقر، مشکلات اقتصادی، فرهنگی یا توسط باند و مافیا به مدت طولانی و مستمر به کار گرفته می‌شود. کودکان کار معمولا در معرض آسیب های جسمی، روحی، روانی و اجتماعی قرار دارند. از تحصیل محروم هستند و به نیازهای کودکی آنان توجهی نمی شود. همچنین خطرات زیادی آن ها را تهدید می‌کند. دنیایی که می‌توانست تنها به کمک‌های ساده‌ی کودکانه کودکان کار، در محیط امن خانواده محدود شود، از کودک کار، کارهای سختی طلب می‌کند که هرگز در تاب و توان دستهای کودکانه‌شان نیست. کارهایی دشوار، با پرداخت‌هایی ناچیز، که در مقابل، کودکی‌شان را از آنها می‌دزدد و به رشد جسمی و ذهنی آنها، آسیب می‌رساند.
سیاستگذاران آمریکایی و خاورمیانه‌ای درگیر رایزنی بر سر امکان عادی‌سازی روابط عربستان سعودی با اسرائیل، در ازای یک پیمان دفاعی رسمی با ایالات متحده هستند. چیزی که بسیار کمتر توجه‌ها را جلب کرده است، یک سوال حیاتی، حداقل برای ریاض است: آیا چنین اقدامی توافق دیپلماتیک اخیر عربستان سعودی با ایران را به خطر می‌اندازد؟
بعد از انقلاب فرهنگی سال‌های ۵۹ تا ۶۲ و تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی که بعد‌ها به شورای فراقانونی انقلاب فرهنگی (که خود نقض آشکار تفکیک قوا و اصل پاسخگویی محسوب می‌شد) تبدیل شد، به عنوان گام‌های نخست تصفیه انقلابی، تا مدت‌ها نیاز به حذف و اضافه چندانی وجود نداشت. استادان و دانشجویان مارکسیست و مخالف انقلاب در جریان انقلاب فرهنگی حذف شده بودند و دوگانه اصولگرایی و اصلاح‌طلبی هنوز قادر به نشستن سر یک سفره بودند. 
یک مقام مسئول در سازمان حفاظت اطلاعات وزارت دفاع گفت: با توجه به تاثیرگذاری راهبردی قدرت موشکی ایران در ایجاد بازدارندگی در برابر تهدیدات دشمنان، صنایع موشکی همواره از اهداف سرویس‌های جاسوسی در زمینه خرابکاری صنعتی بوده است. جزییات مقابله با خرابکاری صنعتی در صنایع موشکی: شبکه‌ای حرفه‌ای با هدایت موساد قصد داشت با فروش یک قطعه تجهیز شده، موشک‌های تولید شده را به ابزاری انفجاری برای ضربه زدن به خطوط صنعتی تبدیل کند. 
اینجا 
همین چند روز پیش بود که سیداحسان خاندوزی، 
محمد سلامتی دبیرکل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران در گفت‌وگو با رویداد۲۴ می‌گوید: باید به طور جد زمینه‌های مشارکت حد اکثری را فراهم کرد اما این کارازعهده تفکرات بسته که بر اکثر ارکان نظام مسلط هستند، ساخته نیست. باید مسئولانی که قدرت آن رادارند، قبل ازآن که دیر شود، در این زمینه اقدام کنند.
دانشگاه محل تولید علم است، اما حالا یا با مهاجرت گره خورده یا با اخراج، وقتی نتایج کنکور امسال اعلام شد، تعداد زیادی از رتبه‌های برتر همان روز اول گفتند به‌فکر مهاجرت هستند، طوری‌که یک جامعه‌شناس در واکنش به تمایل به‌مهاجرت نخبه‌های کنکور به خبرآنلاین گفت: «مادامی که فضای اجتماعی یک کشور مسموم است، مهاجرت هم امری رایج و معمول است.»
در هفته‌های اخیر شاهد توافق تهران و واشنگتن بر سر تبادل زندانیان با دارایی‌های بلوکه شده ایران در کره جنوبی و کاهش غنی سازی اورانیوم از سوی تهران بودیم. علاوه بر این دو کشور توافقاتی بر سر جریان فروش نفت ایران انجام داده اند. در این راستا مقامات آمریکایی به طور تلویحی اذعان کرده اند که برخی تحریم‌های مربوط به فروش نفت ایران را لغو کرده و تهران نیز از افزایش تولید نفت بی سابقه در پنج سال گذشته خبر داده است. 
جماران نوشت: احمد علیرضا بیگی عضو کمیسیون شورا‌ها و امور داخلی کشور و نماینده مردم آذربایجان شرقی (آذر شهر / اسکو / تبریز) گفت: موضوع زیست عفیفانه و جامعه‌ای آکنده از نشاط و مملو از عفت و پاکدامنی و بری از پلشتی جزو آمال و آرزو‌های هر کشوری است. زیست عفیفانه با نگرشی که امروز نسبت به آن وجود دارد؛ لازم است که از تجربه‌ی ۴ دهه‌ای که ما داشتیم و رویه‌ای که در این خصوص در پیش گرفته بودیم بهره گرفته شود و بر مبنای این تجربه که با هزینه بسیار سنگین و گزاف برای تغییر شرایط موجود استفاده می‌شد. اما متأسفانه نوع نگاهی که وجود دارد همان نگاهی را تعقیب می‌کند که در چهار دهه پیش وجود داشته است و تغییری حاصل نشده و بلکه جزم اندیشی هم بیشتر شده است.