شنیده ها: استاد جامعهشناسی دانشگاه تهران، میگوید: آقای پزشکیان وفاقی که مطرح میکند، فقط وفاق حکومتی و با رقیب خودش است. ایشان تلاش کردهاند کمتر رقیبشان و دولت پیشین را نقد نکنند و حتی از نیروهای نرمتر آنان در کابینه خود استفاده کنند. وفاق در حد حکومتی اتفاق افتاده است.
«اگر جلیلی رئیسجمهور میشد این اتفاقات نمیافتاد»؛ «وفاق شکست خورد» و... اینها نمونههایی کوچک از جملههایی است که این روزها گاه و بیگاه مطرح میشود؛ خصوصاً از زمانی که برخی تصمیمات اخیر رئیسجمهور باعث اعتراض حامیان انتخاباتی او شده است.
خرداد ماه بحث برگشت هندوانه و خربزه از روسیه و عراق مطرح شد، حالا ماجرای سمی بودن پرتقال به گوش میرسد. تا جایی که میگویند، روسیه، ازبکستان و آذربایجان به جای خرید پرتقال از ایران، به مصر روی آوردهاند.
دونالد ترامپ اخیرا در جریان دیدار خود با بن سلمان گفته است: «میتوانم بگویم که ایرانی ها بهشدت مشتاق توافق هستند. من کاملاً پذیرای آن هستم. ما با آنها در حال مذاکره هستیم و روندی را آغاز کردهایم، و خوب است که با ایران به توافق برسیم.ما میتوانستیم قبل از جنگ به توافق برسیم اما این میسر نشد. چیزی اتفاقی خواهد افتاد. اما آنها خیلی مشتاقند که به توافق برسند».
سفر بن سلمان به ایالات متحده در شرایطی مورد توجه تحلیلگران سیاست خارجی منطقه قرار دارد که ترامپ گفته است جنگندههای رادارگریز اف-۳۵ را به عربستان سعودی خواهد فروخت و این کشور را «متحد بزرگ» ایالات متحده خواند. همچنین کاخ سفید اعلام کرد که ایالات متحده و عربستان سعودی توافقنامههایی در مورد انرژی هستهای غیرنظامی امضا کردند.
در شرایطی که کشور با بحران خشکسالی دستوپنجه نرم میکند و حوضههای آبریز یکییکی خشک شده و همه ایران دارد به کویر بدل میشود، دولت بدون مشورت با سازمان محیط زیست و دیگر نهادهای متولی، تصمیم گرفته است در بستر رودخانهها و سواحل، تاسیسات گردشگری احداث کند. آن هم با عنوان فریبنده «سازههای سبک».
واژه «نفوذ» سالها در ادبیات سیاسی ایران، اغلب مفهومی کلی و مبهم داشت؛ اصطلاحی که بیشتر برای منازعات جناحی، هشدار دادن یا مرزبندی سیاسی استفاده میشد. اما پس از جنگ ۱۲ روزه اخیر، این واژه رنگ واقعیت به خود گرفت و مصداقهای عینی و نگرانکنندهای پیدا کرد.
در روزهایی که پایتخت با مشکل شدید کمبود آب و خشکسالی دست و پنجه نرم می کند و رئیس جمهور نیز از تخلیه تهران صحبت می کند، وضعیت نیروگاههای برق آبی کشور جای پرسش دارد، نیروگاههایی که همانطور که از نامشان پیداست به ذخایر آبی نیازمندند و با این وضعیت بارندگی مشخص نیست چگونه قرار است در چرخه نیروی کشور نقش آفرینی کنند.
در هفتههای اخیر بار دیگر موضوع حجاب در صدر سخنرانیهای برخی تریبونهای رسمی قرار گرفته؛ اما نه در قالب سیاستگذاری سنجیده یا گفتوگوی اجتماعی، بلکه عمدتاً با بیانهایی که بیشتر به ایجاد هراس، تهدید یا فرافکنی شبیه است تا مدیریت فرهنگی. این نوع مواجهه نه تنها به حل مسأله کمک نمیکند، بلکه عملاً صورتمسأله را از دید پنهان کرده و جامعه را به سمت دوگانهسازی بیشتر پیش میبرد.
زنان در حالی وارد بازار کار میشوند که معمولاً جایگاه شغلیشان از مردان نازلتر است و حقوق کمتری نسبت به آنها دریافت میکنند. حال تصور کنید چه اتفاقی رخ میدهد اگر تمام این نابرابریها توامان با آزار جنسی در فقدان قوانین و سازوکارهای بازدارنده از آزار جنسی در محیط کار رخ دهد؟