هشدار جدی فعال اصولگرا؛ انسجام ملی در خطر است | سلیمی نمین: اتهامزنی داخلی از نفوذ خیلی خطرناکتر است
شنیده ها: موضوع حجاب به یکی از بحثهای اصلی تریبونهای رسمی تبدیل شده و سخنانی از علمالهدی، احمد خاتمی و حتی رئیس قوه قضاییه بار دیگر نشان میدهد بخشی از نهادهای رسمی بهجای مواجهه واقعی با مطالبات جامعه، با رویکردهایی مبتنی بر تهدید، فرافکنی و پاک کردن صورتمسأله به میدان آمدهاند.
واژه «نفوذ» سالها در ادبیات سیاسی ایران، اغلب مفهومی کلی و مبهم داشت؛ اصطلاحی که بیشتر برای منازعات جناحی، هشدار دادن یا مرزبندی سیاسی استفاده میشد. اما پس از جنگ ۱۲ روزه اخیر، این واژه رنگ واقعیت به خود گرفت و مصداقهای عینی و نگرانکنندهای پیدا کرد.
در فاصلهای کوتاه، فرماندهان نظامی و دانشمندان هستهای کشور در زمان و مکانهایی مشخص هدف حملات و ترور قرار گرفتند؛ سلسله اقداماتی که نشان میداد طرف مقابل تنها به توان نظامی اکتفا نمیکند، بلکه از دسترسی دقیق و اطلاعات حساس برخوردار است. اهمیت موضوع زمانی چند برابر شد که مقامات رسمی اعلام کردند جلسه شورای عالی امنیت ملی، بالاترین نهاد تصمیمگیر امنیتی کشور، هدف حمله موشکی اسرائیل قرار گرفته است؛ سناریویی که حتی در بدبینانهترین تحلیلها نیز کمتر تصور میشد.
بیشتر بخوانید: تشریح چگونگی ردیابی فرماندهان سپاه توسط اسرائیل
اما پرسش اساسی این است: «نفوذ» دقیقاً چه معنایی دارد و ابعاد آن چیست؟ از رخنه در ساختارهای اطلاعاتی و تصمیمسازی، دسترسی به زیرساختهای حیاتی، عملیات سایبری، جذب نیروهای میانی تا تأثیرگذاری بر افکار عمومی، نفوذ امروز یک واقعیت چندلایه است که میتواند سرنوشت امنیت ملی را تغییر دهد.
هشدار سلیمینمین درباره اتهامزنیهای داخلی
عباس سلیمینمین، تحلیلگر سیاسی اصولگرا، در گفتوگو با رویداد۲۴ درباره افزایش بحث «خیانتسازی» و نسبت دادن برچسب نفوذ به افراد در فضای داخلی گفت: «این فضا ناشی از زیادهطلبی گروههاست. برخی تصور میکنند فرصت خوبی برای تخریب رقبای سیاسی فراهم شده؛ در حالی که اگر منافع ملی برایشان اهمیت داشت، هرگز چنین شیوههایی را دنبال نمیکردند.»
وی افزود: «وقتی قبول داریم دشمن مترصد ایجاد ناآرامی در کشور است، باید به انسجام ملی بها بدهیم. اینکه گروهها به بهانه اختلافات، یکدیگر را عامل دشمن معرفی کنند، رفتاری کاملاً غلط و زیانبار است.»
سلیمینمین تصریح کرد: «اگر کسی واقعاً با دشمن ارتباط داشته باشد، تشخیص آن بر عهده نهادهای اطلاعاتی است؛ نه جریانات سیاسی. گروهها نمیتوانند حکم قطعی درباره وابستگی افراد صادر کنند. نهایتاً میتوانند نقد فکری داشته باشند، اما حق ندارند برچسب قطعی و رسمی بزنند.»
وی تأکید کرد: «اگر منافع ملی مبنا باشد، رفتارهای ناشایست سیاسی را شاهد نخواهیم بود. در غیر این صورت، جامعه وارد وضعیت آنارشی میشود که هیچ دستاورد مثبتی ندارد.»
نفوذ همچنان یک تهدید جدی است
سلیمی نمین در پاسخ به این سؤال که آیا پس از جنگ ۱۲ روزه، پرونده نفوذ بسته شده است یا همچنان تهدید محسوب میشود، گفت: «بحث نفوذ همیشه در دستور کار دشمن است و هیچگاه از آن غافل نمیشود؛ اما تشخیص مصادیق آن با من و شما نیست. مرجع قانونی دارد و باید همان مرجع اظهار نظر کند. اگر گروههای سیاسی بخواهند مصادیق را تعیین کنند، انسجام جامعه از بین میرود.»
بیشتر بخوانید: وزیر ارتباطات: فیلترشکنها بستر نفوذ دشمن و عامل آلودگی شبکه هستند
وی افزود: «دشمن ممکن است عناصر لمپن یا افرادی که تعلقی به منافع ملی ندارند را در فضای مجازی به خدمت بگیرد و در ازای انجام کارهایی، وجهی پرداخت کند. این مسئله قابل انکار نیست، اما تعیین مصادیق با نهادهای رسمی است.»
سلیمینمین با هشدار نسبت به آثار منفی اتهامزنیهای داخلی، گفت: «باید مراقب بود که دشمن نتواند انسجام جامعه را بر هم بزند. اما مهمتر این است که گروههای داخلی با اتهامزنیهای بیپایه، فضای جامعه را متشنج نکنند. زیان این رفتار میتواند بسیار بزرگتر از فعالیت چند عنصر ضعیف باشد که دشمن از آنها بهره میبرد.»
تهدید اصلی چیست؟
سلیمینمین در پایان تأکید کرد: «اتهامزنی بیضابطه و تخریب جناحی ضربهای بزرگتر از هر نفوذ خارجی است. مراقبت از انسجام ملی وظیفه همه جریانها و نهادهای کشور است.»
در واقع، تجربه اخیر نشان میدهد که تهدیدهای امنیتی صرفاً محدود به دشمن خارجی نیست؛ تهدید بزرگتر گاهی از درون و در قالب اتهامزنیهای داخلی ظاهر میشود. جامعهای که در آن گروهها برای رقابت سیاسی، یکدیگر را عامل دشمن معرفی کنند، خود به بزرگترین ابزار تضعیف امنیت ملی تبدیل میشود. بنابراین، تمرکز بر انسجام، اعتماد به نهادهای رسمی و رعایت خطوط قرمز اخلاق سیاسی، مهمترین راهکار مقابله با نفوذ و حفظ ثبات کشور است.