شنیده ها: در دوران مذاکرات پیشین، بخشی از منطق جریانی که موضوع غنی‌سازی را خط قرمزی بدون انعطاف توصیف می‌کرد این بود که اصل برنامه غنی‌سازی و در اختیار داشتن مواد هسته‌ای با غنای بالا، ابزار بازدارندگی و چانه‌زنی دیپلماتیک است.
شاید میزان غنی‌سازی ابزار چانه‌زنی دیپلماتیک در ادوار پیشین گفتگوهای هسته‌ای محسوب می‌شد، اما بازی در جریان این جنگ تغییر کرد. در اختیار داشتن مواد هسته‌ای با غنای نزدیک به سطح نظامی نیز جلوی آغاز جنگ را نگرفت و بازدارندگی نداشت. اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس، اظهارات خاصی در حوزه سیاست خارجی و تصمیمات کلان مطرح می‌کنند که گاهی واکنش‌برانگیز می‌شود.
در میانه اخبار تنش‌های مربوط به منطقه انتشار خبر ارسال یک نامه از بهارستان به شورای امنیت ملی با واکنش‌های داخلی و خارجی زیادی رو به رو شد. چند روز قبل از انتشار این نامه یکی از نمایندگان مجلس در توییتی از لزوم تغییر دکترین هسته‌ای برای افزایش قدرت بازدارندگی گفت. دهم مهر ماه سال جاری بود که احمد نادری، عضو هیات رییسه مجلس دوازدهم در جلسه علنی، در تریبون مجلس گفت: «وقت تجدیدنظر در دکترین هسته‌ای فرا رسیده. مناسبات سیاست بین‌الملل برمبنای توازن قوا بوده و هست. تا دیر نشده باید کاری کرد.»