شنیده ها: طی چند دهه گذشته، مهاجرت از ایران عمدتاً پدیده‌ای اجتماعی و سیاسی بود و بیشتر نخبگان، مخالفان حکومت و سرمایه‌داران برای فرار از محدودیت‌ها یا پیگیری فرصت‌های بهتر کشور را ترک می‌کردند. اما در سال‌های اخیر، این الگو تغییر کرده است.
همزمان با افزایش بحران‌های اقتصادی، سقوط ارزش ریال، ضعف شدید سیستم‌های رفاه و افزایش نگرانی از جنگ، «موج تازه‌ای از مهاجرت» شکل گرفته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که این موج همه‌جانبه، از کارکنان وزارت بهداشت گرفته تا کارگران ماهر و افراد عادی جامعه را دربر می‌گیرد؛ به‌گونه‌ای که موسسه‌های آموزش زبان که پیش از این دو زبان تدریس می‌کردند، اکنون تقاضای تدریس ۱۰ زبان مختلف را دارند.
سید ابوالحسن مصطفوی در رابطه با کمبود پزشک اظهار داشت: ۱۲ هزار نفر کمبود پزشک در کشور داریم و ۱۱ هزار دانشجوی پزشکی هم امسال پذیرش شدند اما ۸ سال طول می کشد تا این دانشجوها وارد بازار کار شوند؛ لذا به دلیل بازنشسته شدن و مهاجرت تعدادی از پزشکان به صورت سالانه، سال بعد به تعداد بیشتری پزشک نیاز داریم. 
طبق گزارش سازمان ملل متحد، تعداد مهاجران بین‌المللی در سال ۲۰۲۰ (آخرین داده موجود) به ۲۸۱ میلیون نفر رسیده است، که نسبت به ۱۷۳ میلیون نفر در سال ۲۰۰۰، رشدی ۶۲ درصدی را نشان می‌دهد. این بدان معناست که در حال حاضر، ۶/۳ درصد از جمعیت جهان را مهاجران تشکیل می‌دهند. این افزایش چشمگیر، نشان‌دهنده تاثیر عواملی مانند جهانی‌سازی، نابرابری‌های اقتصادی، درگیری‌ها و تغییرات آب‌وهوایی بر تصمیم افراد برای مهاجرت است.