شنیده ها: اقدامات اخیر تندروها علیه دولت پزشکیان در حالی با اعتراض چهره های مهم سیاسی و اصولگرایان همراه شده است که در طول یک سال و پنج ماه گذشته، بارها رهبر انقلاب از تصمیمات دولت حمایت کردند و همواره توصیه هایی را نسبت به حمایت از رئیس دولت چهاردهم به جریان های سیاسی خاطرنشان کردند.
خشم تندروها از ریاست مسعود پزشکیان بر پاستور آنقدر شدت گرفته که صدای اعتراض اصولگرایان و حتی همجناحهای خودشان را هم بلند کرده است. در واقع چند روزی است که برخی رسانههای اصولگرا نسبت به تحرکات این جناح سیاسی علیه دولت هشدار میدهند و از نقشههای آنان برای مقابله با ریاستجمهوری پزشکیان پرده برمیدارند. هرچند از همان ابتدای پیروزی پزشکیان در تیرماه ۱۴۰۳، او مورد غضب تندروها قرار گرفت و روشن بود که آنان از تمام توان خود برای ناکامگذاشتن دولت چهاردهم استفاده خواهند کرد.
«اگر جلیلی رئیسجمهور میشد این اتفاقات نمیافتاد»؛ «وفاق شکست خورد» و... اینها نمونههایی کوچک از جملههایی است که این روزها گاه و بیگاه مطرح میشود؛ خصوصاً از زمانی که برخی تصمیمات اخیر رئیسجمهور باعث اعتراض حامیان انتخاباتی او شده است.
بحث «عدم کفایت سیاسی» رئیسجمهور ایران، مسعود پزشکیان، در روزهای اخیر بار دیگر توسط چهرههای تندرو سیاسی و رسانههای نزدیک به جریان رادیکال مطرح شده است. توییتها و اظهارات رسایی و ثابتی، بررسی اقدامات و مواضع پزشکیان و واکنشهای حامیانش، نشان میدهد که این موضوع بیش از یک اختلاف سیاسی ساده، میتواند به یکی از چالشهای جدی سیاسی کشور بدل شود. اما قانون اساسی چه میگوید و در صورت عدم کفایت سیاسی، چه سناریوهایی محتمل است؟ 
چند روز مانده تا آغاز به کار رسمی مسعود پزشکیان به عنوان رئیسجمهور، یک ساله شود. یک سال پرماجرا با تحولاتی روی دور تند که شاید بخشی از آنها در طول تاریخ بعضی کشورها یافت نشود. چه برسد به این که در ۳۶۵ روز اتفاق افتاده باشد.
پزشکیان پیش از آنکه راهی ساختمان ریاست جمهوری در پاستور شود، چهار وعده اصلی داشت. وعدههایی که باعث شد بتواند در دور دوم انتخابات سعید جلیلی را شکست داده و او را مانند تمام ادوار انتخاباتی که شرکت کرده، از کسب اعتماد رایدهندگان محروم کند. اما این وعدهها کدامند و چه سرنوشتی پیدا کردهاند؟
این شایعه را هم نه در با فعال آینده یا جملهای پرسشی بلکه با فعل مضارع مطرح و به شکل خبری مطرح کردند که گویی دیگر کار تمام است و مردم باید به فکر رئیسجمهور بعدی باشند! آنها گویی که هنوز نمیتوانند از رویای دیرینهشان یعنی پوشاندن لباس ریاستجمهوری بر سعید جلیلی دست بردارند، اما شاید وقتش رسیده باشد که از خواب بیدار شوند و به خود بقبولانند که این رویایی صادقه نیست و هیچ وقت محقق نمیشود.
شالوده هرم رأی آوری مسعود پزشکیان بر سه وعده مهم استوار بود؛ موضوعاتی که مطالبه جدی جامعه تلقی میشد و البته به کلاف سردرگمی نیز در افکار عمومی و نظام اداری و سیاسی کشور تبدیل شده است.
مسعود پزشکیان در حالی در قامت رییس قوه مجریه برای روز دانشجو به دانشگاه صنعتی شریف رفت که سید ابراهیم رئیسی هم در اولین سال ریاست جمهوری خود در پشت همان تریبون قرار گرفت. آنچه از متن اولین سخنرانی رئیس جمهور فعلی و پیشین در روز دانشجو برمیآید، تصویر متفاوتی است که هر یک با رویکرد خود از وضعیت اقتصادی کشور نمایان ساختند.
سخنرانی مسعود پزشکیان به عنوان نهمین رئیس جمهور ایران در سازمان ملل در روزهای اخیر با استقبال بسیار و انتقاداتی، اما محدود رو به رو شد. تاکید پزشکیان بر عصر جدید و یک بار اشاره به دوران جدید با حضور او در مسند ریاست جمهوری را شاید بتوان به رسیدن دورانی تازه در مناسبات ایران با جهان تعبیر کرد. رئیسجمهور ایران همچنین در پیامی کنایی گفته بود ایران حاضر است به شرطی که اسرائیل سلاحش را زمین بگذارد، سلاحهایش را کنار بگذارد، اظهارنظری که البته به فوریت با استقبال رسانههای آمریکایی و سپس تکذیب وزیرخارجه همراه شد.