شنیده ها: اینجا بافت تاریخی شیراز است؛ بی‌هیچ نشانی از تجربه زیسته هزاران انسان که در آن متولد شده، بالیده و مرده‌اند. روی تصورتان خط بطلان بکشید که اینجا بتوانید جلوه‌هایی از معماری و فرهنگ را ببینید و جهانیان را انگشت به دهان بگذارید.
دوربین‌ها اینجا فقط می‌توانند عملیات تروریستی مردی را ثبت و ضبط کنند که برای کشتار آمده است. اینجا صحبت از نور نیست و در‌های باز و حوض‌های آبی و کاشی‌های رنگی. یورش بافت‌خواران دوباره شروع شده است. هسته تاریخی شهر شیراز ملغمه‌ای شده است از پارکینگ‌ها با نرده‌های آهنی، کارگاه‌های بی‌بنیه، خانه‌های نیمه‌خراب، سیم‌های بیرون‌زده از در و دیوار‌ها و پنجره‌های کور. اینجا بوی زباله می‌دهد و خاکروبه.
