شنیده ها

محمدرضا محبوب فر: در چند روز اخیر خبرهایی درباره چند و چون مهار و کنترل بیماری کرونا بر زبان مقامات سابق و فعلی وزارت بهداشت و درمان جاری شده است. یکی از اظهار نظرهایی که نمی توان به راحتی از کنار آن گذشت، سخنان وزیر بهداشت و درمان در مراسم روز پزشک بوده است.

بهرام عین اللهی ضمن اعلام خبر «ایران جزو ۶ کشور برتر مهار کرونا» گفته کشور امروزه بدون تردید قوی ‌ترین حوزه سلامت در منطقه را از آن خود کرده است و در همین حال به تولید و واردات واکسن پرداخته و مدعی ذخیره سازی ۵۰ میلیون دُز واکسن ذخیره و دارا بودن ۶ مرکز تولید واکسن کرونا در کشور شده است.

اینکه از سوی وزارت بهداشت و درمان به تولیدکنندگان واکسن کرونا اعلام گردد که فعلاً واکسن تولید نشود را می توان به استقبال کم مردم از واکسن های داخلی تعبیر کرد. با پز دادن در خصوص مسابقه و رقابت شرکت های واکسن ساز در تولید انبوه واکسن نمی توان به جامعه آدرس غلط داد. آنچه در جامعه مشاهده می شود گله گذاری هموطنان درخصوص واکسیناسیون و شکوه از عوارض واکسن ها و حواشی پیرامون سبد واکسیناسیون کشور بوده است. در حالی مدیریت مهار فراگیری کرونا نتیجه تلاش ‌های این دولت عنوان می شود و وزیر بهداشت مدعی توقف روند شیوع کرونا در پیک فعلی کرونا شده است که آمار بستری ها و مبتلایان به بیماری کرونا طی 10 روز گذشته نشان می دهد که این بیماری به صورت چراغ خاموش در استان های مختلف جولان می دهد، و به طور نمونه، براساس آمارهای ارسالی رئیس کمیته رسانه و اطلاع‌ رسانی قرارگاه مدیریت کرونا در دانشگاه علوم پزشکی مشهد، شمار بستری ‌شدگان جدید بیماران مبتلا به کووید ۱۹ در بیمارستان ‌های خراسان رضوی، طی ۲ روز گذشته حدود 62 درصد افزایش یافته است. وقتی وزیر بهداشت و درمان ایران را جزو ۶ کشور برتر مهار کرونا تلقی می کند اما آمارها و مشاهدات میدانی در سطح جامعه چیز دیگری را اثبات می کند و از آمارها واضح است که ایران همچنان در زمره کشورهای اول دنیا در میزان فوتی ها به سر می برد.

سخنان امام جمعه تبریز نیز یکی از اظهارنظرهایی بوده است که تعجب همگان را برانگیخته است؛ محمدعلی آل هاشم در سومین روز از هفته دولت و در دیدار وزیر بهداشت گفته که «مدیریت کرونا یکی از مهم ‌ترین و بزرگترین افتخارات دولت است. اگر به آمارهای کرونا و مرگ و میر بیماران کرونا در سال گذشته و زمان آغاز به کار دولت سیزدهم توجه کنیم، به موفقیت‌های حاصل شده در مدیریت کرونا پی می ‌بریم.» وی افزوده «شرایط واکسیناسیون در یک سال پیش، وضعیت مناسبی نداشت اما در حال حاضر نه تنها،‌ بخش زیادی از جمعیت، واکسن تزریق کرده ‌اند، بلکه در حال صادرات واکسن کرونا هستیم که این هم موجب افتخار دولت جمهوری اسلامی ایران است‌.» در پاسخ به ایشان باید متذکر شد که در مورد واردات واکسنی بزرگنمایی می شود که در سال گذشته که دولت جدید شیر واکسیناسیون را باز کرد، کامران باقری لنکرانی، وزیر اسبق بهداشت و عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران طی نامه ‌ای به علیرضا مرندی، رئیس فرهنگستان پزشکی میزان تأثیر واکسن سینوفارم در جلوگیری از عفونت (ابتلا به کرونا) را 5 درصد عنوان کرده بود. این در حالی است که در دولت سابق می شد واکسن هایی وارد کرد که امروز برای تزریق دوز یادآور واکسن به تهدید و ارعاب جامعه درباره محدودیت های اجتماعی نپرداخت. در مورد واکسن های داخلی هم تکلیف مشخص است؛ واکسن برکت نه تنها در سازمان جهانی بهداشت ثبت علمی نشده است، بلکه مواد اولیه برای تولید واکسن از خارج وارد شده است و واکسن مزبور بدون داشتن داده‌ های علمی و آزمایش کافی تأیید شده است. حال وقتی شواهد معتبر و متقنی وجود ندارد یا منتشر نمی شود که واکسن های داخلی تا چه میزان در مقابل فرم اومیکرون موثر بوده اند، طبیعی است که واکسن برکت دوز چهارم نمی شود، و به کشورهای دیگر اهدا می شود و نه صادر!

اعتراف بزرگ سخنگوی سابق وزارت بهداشت درباره شیوع کرونا یکی دیگر از جملات خبرساز این روزها شده است؛ باید این پرسش را مطرح کرد که اگر کرونا دی ‌ماه و بهمن ماه ۹۸ وارد ایران شده بوده است، اصرار عجیب و غریب وزارت بهداشت و درمان وقت در پیدا نشدن ویروس در کشور و تأخیر دو ماهه در کشف ویروس و نشانی غلط دادن به جامعه برای عادی انگاری هر چه بیشتر و ورود هر چه بیشتر افراد به قتلگاه کرونا چه توجیهی می توانسته داشته باشد؟!