شنیده ها: سیاست تجاری تازه دونالد ترامپ، که بر پایه برداشت‌های نادرست تاریخی و اقتصادی بنا شده، نه‌تنها تهدیدی جدی برای ثبات اقتصاد جهانی‌ست، بلکه زیان‌های مستقیمی به مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان آمریکایی وارد خواهد کرد. این چرخش به‌سوی حمایت‌گرایی، بازگشت به الگو‌های شکست‌خورده قرن نوزدهم است. اما جهان می‌تواند با تقویت همکاری‌های چندجانبه و بازسازی نظم تجاری، مانع از پیروزی حماقت بر منطق شود.
اگر شما هم متوجه نشدید که ایالات متحده آمریکا دارد «غارت، چپاول، تجاوز و تاراج می‌شود؛ آن هم به‌دست کشور‌هایی از نزدیک و دور»؛ یا اینکه این کشور به‌طرزی بیرحمانه از «حق شکوفایی» خود محروم شده است، تبریک می‌گویم: درک شما از واقعیت، آشکارا به‌مراتب روشن‌تر از رئیس‌جمهور ایالات متحده است.
یکی از مهمترین پرسش‌های این روزها این است که با آب شدن یخ‌ها در روابط مسکو و واشنگتن، آیا میزان تحریم ها، به ویژه تحریم‌های نفتی اعمال شده علیه مسکو کاهش پیدا خواهد کرد؟ این ایده را یورونیوز در گزارشی مورد بررسی قرار داده و مدعی شده است که با توجه به تمایل روسیه برای افزایش همکاری بین آمریکا، روسیه و عربستان سعودی در بخش انرژی و برنامه ترامپ برای اعمال سیاست فشار حداکثری دو علیه صادرات نفت ایران، شرایط برای ایران در بازار جهانی انرژی به‌ویژه پس از آتش‌بس احتمالی در اوکراین سخت‌تر خواهد شد.
این کشور‌ها به دلیل تنش‌های ژئوپولیتیکی و تمایل به استقلال اقتصادی، در مسیر "دلارزدایی بین‌المللی ارز" حرکت می‌کنند. همان طور که این ائتلاف ارز‌های محلی خود را تقویت می‌کند، تأثیرات تسلط دلار آشکارتر می‌شود.
در عین حال، این اقدام شاید از دید برخی تحلیل‌گران، حرکتی هوشمندانه به نظر برسد. روابط ایالات متحده و چین، به‌ویژه در شرایط کنونی، از مرحله‌ای حساس عبور می‌کند. اخیراً سفری به چین داشتم و شرایط کنونی این روابط را می‌توان به دو فیل تشبیه کرد که از درون یک نی به یکدیگر می‌نگرند؛ تصویری که به‌خوبی عدم ارتباط مؤثر و سوءتفاهم‌های عمیق میان این دو قدرت جهانی را نمایان می‌سازد.
با آغاز دولت ترامپ در اوایل سال ۲۰۲۵، جهان با خطرناک‌ترین شرایط خود از زمان جنگ سرد روبه‌رو خواهد شد. رقابت میان ایالات متحده و چین به موضوعی محوری در عرصه جهانی بدل خواهد شد، دو جنگ منطقه‌ای در آستانه شعله‌ور شدن قرار خواهند گرفت، بی‌نظمی و هرج‌ومرج در آفریقا گسترش خواهد یافت، احترام به قوانین بین‌المللی کاهش خواهد یافت و چهار کشور چین، روسیه، ایران و کره شمالی اتحاد خود را برای تضعیف قدرت غرب تقویت خواهند کرد.
رهبران جهان این هفته در اجلاس سران گروه ۲۰ در ریو دو ژانیرو گرد هم آمده‌اند، اما حضور پررنگ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده، حتی با وجود عدم حضور فیزیکی او، کاملاً مشهود است. پرسشی که ذهن کشور‌ها و شرکت‌ها را به خود مشغول کرده این است: «بازگشت ترامپ چه معنایی برای ما خواهد داشت؟»
تازه‌ترین گزارش بنیاد هریتیج از "شاخص آزادی اقتصادی ۲۰۲۴" نشان می‌دهد که ایران در میان ۱۷۶ کشور رتبه بندی شده در این شاخص رتبه ۱۶۹ را به دست آورده است، که آن را درمیان ۱۰ کشور با "کمترین آزادی اقتصادی" قرار می‌دهد.
معاون زاکانی گفته « چینی ها را آوردیم در تهران خانه بسازند چون خودمان تکنولوژی صنعتی سازی مسکن را نداریم» انگار بعد از خودروهای وارداتی بی کیفیت چینی این بار نوبت به مسکن های بی کیفیت چینی رسیده است.
در دنیای امروز یکی از قدرتمندترین کشور‌ها که در حوزه اقتصاد، قصد قبضه کردن دنیا را دارد، جمهوری خلق چین است. اما چگونه کشوری که تا پایان دهه ۶۰ قرن گذشته میلادی از کشور‌های فقیر جهان شناخته می‌شد، توانسته است جایگاه ویژه‌ای در بین کشور‌های پیشرفته و صنعتی جهان کسب کند و عنوان دومین اقتصاد برتر جهان را به خود اختصاص دهد؟ از چهار دهه گذشته چینی‌ها برای محو کردن شعار «ما از همه کپی می‌کنیم» به شدت تلاش کردند تا جایی که امروزه ابرقدرت دنیا شدند.