شنیده ها: سازمان مجاهدین خلق در مرداد ۱۳۶۷ عملیاتی تهاجمی را از عراق به خاک ایران ترتیب دادند و آن عملیات را «فروغ جاویدان» نامیدند. ارتش ایران نیز بر علیه آنها عملیاتی تدافعی را ترتیب داد که مرصاد نام گرفت. در حقیقت عملیلت مرصاد پاتک ارتش ایران به عملیات فروغ جاویدان بود. سازمان مجاهدین خلق در این عملیات نیروهای خود را «ارتش آزادیبخش ایران» نامگذاری کرده بود. رهبر آنها نیز دائما خود و گروهش را به امام حسین تشبیه می‌کرد و عملیات فروغ جاویدان را «جنگ عاشورا» می‌نامید.
سازمان مجاهدین خلق پس از عدم اجازه آیت‌الله خمینی برای حضور مسعود رجوی در انتخابات ریاست جمهوری و پس از آن عزل ابوالحسن بنی‌صدر، در دهه شصت به فاز مبارزه مسلحانه با ایران روی آورد.
در دهه چهل که سازمان‌های چریکی در ایران تاسیس می‌شدند، سازمانی با محوریت مسلمانانی چون «سعید محسن»، «عبدالرضا نیک‌بین» و «علی‌اصغر بدیع‌زادگان»، «محمد عسکری‌زاده»، «رسول مشکین‌فام» و «احمد رضایی» از دانشجویان رشته‌های فنی (شیمی، تاسیسات، کشاورزی، برق و ...) تشکیل شد که با حکومت پهلوی مبارزه می‌کردند. همه آنها (به جز احمد رضایی که بهمن سال ۵۰ در درگیری با ساواک کشته شد) در خرداد ۱۳۵۱ اعدام شدند. پس از دستگیری و اعدام آنها رهبری سازمان به دست گروه مارکسیست به رهبری تقی شهرام با حضور افرادی چون بهرام آرام افتاد که تا سال ۱۳۵۷ ادامه داشت. سال ۱۳۵۷ با اعدام تقی شهرام، رهبری سازمان بار دیگر به دست جناح مسلمان افتاد و مسعود رجوی که به تازگی از زندان آزاد شده بود، رهبر سازمان شد. در این دوره چهره‌هایی چون موسی خیابانی از نیروهای موثر سازمان بودند.