شنیده ها: پرستار یکی از بیمارستان‌های دولتی شهر اهواز می‌گوید که تعدادی از همکارانش در اعتراض به اضافه کار اجباری و پرداخت نشدن حق اضافه‌کاری‌ها، استعفا داده‌اند، درخواست انتقال به بیمارستان استان‌های همجوار گرفته‌اند یا آماده مهاجرت به کشور‌های همسایه‌اند.
نیم ساعت از ظهر گذشته و تنها تکه خیابان «قریب» که آفتاب نمی‌خورد، پیاده‌روی غربی پشت نرده‌های بیمارستان امام است. پیاده‌رو هم البته خنک نیست ولی حداقل، هوای داغ مغز آدم را سوراخ نمی‌کند. در همین راسته، خانواده‌های بیماران، زیلو و موکتی کف پیاده‌رو انداخته‌اند و در فاصله دور یا نزدیک از هم نشسته‌اند و همگی منتظرند از «مرکز طبی کودکان» بشنوند که آیا به شهرشان برگردند یا باز هم انتظار بکشند. یکی از همدان آمده و یکی از آذربایجان غربی و خیلی‌ها از بلوچستان. همه هم یک دلیل مشترک دارند «بیمارستان شهرمون امکانات نداشت. دکتر بیمارستان گفت برو تهران.»
