شنیده ها: یک کارشناس مسائل بینالملل میگوید: ممکن است مهر ماه ۱۴۰۴ اتحادیه اروپا مسئله مکانیسم ماشه علیه ایران را فعال کند. اگر ترامپ تا آن موقع وارد گفتوگو با ما نشود طبیعتا اروپاییها را تحت فشار قرار میدهد تا مکانیسم ماشه را در شورای امنیت به کار گیرد و این خطرناک است. وقتی مکانیسم ماشه به کار گرفته شود تحریمهای سازمان ملل هم بازمیگردد. از این رو باید این ملاحظات درنظر گرفته شود. البته که آقای عراقچی در صحبتهای خود به اهمیت این مسئله اشاره کرده بود.
ترامپ بار دیگر به قدرت بازگشت و حال مهمترین پرسش، چگونگی مواجهه ایران و آمریکاست. به طور کلی سه استراتژی را میتوان متصور بود؛ یک رویکرد بدبینانه درگیری نظامی است که باتوجه به هزینه سنگینی که برای طرفین دارد و همچنین تمایل ترامپ برای کاهش هزینههای برون مرزی، اتخاذ چنین رویکردی بعید است.
این روزها دیگر تعارفات سیاسی را کنار گذاشته و مستقیم حمله میکند؛ یا به قول معروف، او برای دولت شمشیرش را از رو بسته است؛ او، سعید جلیلی است؛ نامزد بازنده انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و چهاردهم و نامزد انصرافی انتخابات ۱۴۰۰. 
تنشهای رو به افزایش میان ایران و ایالات متحده به یکی از چالشهای اصلی سیاست خارجی دولت تازهروی کار آمده دونالد ترامپ تبدیل شده است. اقدامات اخیر تهران که آن را به آستانه دستیابی به ظرفیت ساخت سلاح هستهای نزدیکتر کرده، موجب افزایش نگرانیهای بینالمللی شده است. در همین حال، احتمال درگیری نظامی میان ایران و اسرائیل، با ریسک مداخله مستقیم آمریکا، همچنان تهدیدی جدی برای ثبات منطقه به شمار میرود.
آن زمان ایده توقف مذاکرات و واگذاری آن به دولت سیزدهم، از سوی حامیان ابراهیم رئیسی که مهمترین گزینه اصولگرایان برای تصدی پُست ریاست جمهوری بود، مطرح شد و علیرغم آنکه مذاکرات عباس عراقچی با بدست آوردن امتیازات قابل توجه از امریکاییها به نتیجه رسیده بود و طرفین آماده امضای سند احیای برجام بودند، مذاکرات تا بعد از انتخابات متوقف شد تا دولت جدید، با دست بالاتر به مذاکرات بازگردد.
در کمتر از دو ماه آینده، دولت دوم دونالد ترامپ کار خود را آغاز خواهد کرد. بهمانند دولتهای پیشین آمریکا طی چهار دهه اخیر، به نظر میرسد یکی از چالشهای اصلی این دولت در حوزه سیاست خارجی، نحوه برخورد با ایران باشد. برنامه هستهای ایران و نقش جمهوری اسلامی در منطقه، بهویژه در قالب حمایت از محور مقاومت، از جمله مسائلی است که احتمالاً در کانون توجه کاخ سفید قرار خواهد گرفت.
در طول سالهای گذشته، روابط میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا همواره در سایه تنشها و تحولات چشمگیر قرار داشته است. سیاست خارجی آمریکا بهویژه در مواجهه با ایران، شاهد نوسانات عمدهای بوده که گاه به تشدید فشارهای اقتصادی و دیپلماتیک و گاه به تلاشهای مقطعی برای تعامل و مذاکره انجامیده است. از خروج یکجانبه دولت ترامپ از برجام و اعمال سیاست موسوم به «فشار حداکثری» گرفته تا تلاشهای دولت بایدن برای احیای برجام و کاهش نسبی شدت تحریمها، مسیر دیپلماسی میان دو کشور همواره پر از فراز و نشیب بوده است.
رهبران جهان این هفته در اجلاس سران گروه ۲۰ در ریو دو ژانیرو گرد هم آمدهاند، اما حضور پررنگ دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب ایالات متحده، حتی با وجود عدم حضور فیزیکی او، کاملاً مشهود است. پرسشی که ذهن کشورها و شرکتها را به خود مشغول کرده این است: «بازگشت ترامپ چه معنایی برای ما خواهد داشت؟»
اسرائیل در حال جنگ با حماس در غزه است، در حالی که همزمان موجی از ترورها، جنگهای نفتکشها و حملات پهپادی سراسر خاورمیانه را در بر گرفته است. این تحولات، کشورهای حاشیه خلیج فارس را در وضعیت آمادهباش قرار داده است. 
هفته گذشته تورنومنت ثبت انتخابات ریاست جمهوری به پایان رسید و بیش از ۸۰ چهره شاخص برای رئیسجمهورشدن اعلام آمادگی کردند. تجربه سه انتخابات قبلی شامل انتخابات مجلس سال ۱۳۹۸، انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و انتخابات مجلس ۱۴۰۲ نشان داده امیدی به تایید صلاحیت بسیاری از این چهرهها نیست.