شنیده ها: دو تکواندوکار ایرانی بعد از دریافت مدال‌های نقره و برنز خود به یاد سال‌ها دوستی و هم‌تیمی‌بودن، بعد از اینکه کیمیا علیزاده آن سلفی بامزه را روی سکو گرفت به هم نزدیک شدند و صحنه‌ای دراماتیک را خلق کردند. درست در همین لحظه بود که صداوسیما تصاویر را قطع و شروع به پخش صحنه آهسته مسابقه‌های قبلی کیانی کرد. این یک لحظه نمادین است.
درست است که بیژن خراسانی مجری مادام‌العمر برنامه‌های ورزشی در ایران سه سال پیش هنگام مسابقه کیمیا علیزاده و ناهید کیانی در المپیک توکیو اسم نخستین دختر ایرانی که مدال المپیک کسب کرده بود را در گزارش نمی‌آورد؛ درست است که رسول مهربانی گزارشگر مسابقه کیانی و علیزاده در المیک پاریس مدام تاکید می‌کرد ایران فقط یک نماینده در وزن -۵۷ کیلوگرم المپیک دارد و کیمیا علیزاده را به شکل اغراق‌آمیزی ورزشکار بلغاری می‌نامید؛ این درست که رسانه‌های مکتوب و آنلاین نزدیک به طیف ارزشی‌ها در تمام سال‌های بعد از رفتن علیزاده از ایران او را خائن، وطن‌فروش و بی‌هویت خواندند؛ اما اوج این سیاست‌های تفرقه‌افکن، سانسور آغوش ناهید کیانی و کیمیا علیزاده روی سکوی المپیک پاریس بود.
