شنیده ها: مهران مدیری که زمانی از تأثیرگذارترین چهرههای فرهنگ و طنز ایران بود، امروز با اظهارنظرهای غلط، پروژههای ناتمام و حاشیهسازیهای مداوم به نقطه سقوط رسیده است.
مهران مدیری چهره بسیار تاثیرگذاری است. انقدر تاثیرگذار که نیوزویک زمانی که در سال ۲۰۰۹ میخواست ۲۰ چهره تاثیرگذار در ایران را معرفی کند در کنار کلی سیاست مدار نام او را هم در فهرست قرار داد و درباره چرایی این انتخاب هم نوشت: «مهران مدیری با انتخابهای درستش بیست سال پر از موفقیت را پشت سرگذاشته و آثار طنزش بر امواج رادیویی و تلویزیونی حکومت میکنند.
آموزش خط در مدارس ایران تاریخ نسبتاً طولانی دارد؛ اما «خط تحریری» به شکل فعلی از دهههای اخیر وارد مدرسه شده است. در دهه شصت و هفتاد، دانشآموزان ابتدا با خط ساده و جدا آموزش میدیدند و پس از تسلط بر خواندن و نوشتن، در پایههای بالاتر با خط شکسته و خوشنویسی ساده آشنا میشدند؛ یعنی «زیبانویسی» یک مهارت جانبی و «دروس اصلی» از آن جدا بود.
یک جمله کوتاه از پاول دوروف، بنیانگذار تلگرام، فضای رسانهای را به لرزه انداخته است؛ جملهای که اگرچه ساده به نظر میرسد، اما تبعات آن میتواند ساختار رسانهای ایران را زیرورو کند: «بهش فکر میکنم.» این پاسخ زمانی داده شد که یکی از کاربران از دوروف خواست همانند توییتر، موقعیت مکانی گردانندگان کانالهای تلگرامی را آشکار کند.
«اگر جلیلی رئیسجمهور میشد این اتفاقات نمیافتاد»؛ «وفاق شکست خورد» و... اینها نمونههایی کوچک از جملههایی است که این روزها گاه و بیگاه مطرح میشود؛ خصوصاً از زمانی که برخی تصمیمات اخیر رئیسجمهور باعث اعتراض حامیان انتخاباتی او شده است.
در شرایطی که کشور با بحران خشکسالی دستوپنجه نرم میکند و حوضههای آبریز یکییکی خشک شده و همه ایران دارد به کویر بدل میشود، دولت بدون مشورت با سازمان محیط زیست و دیگر نهادهای متولی، تصمیم گرفته است در بستر رودخانهها و سواحل، تاسیسات گردشگری احداث کند. آن هم با عنوان فریبنده «سازههای سبک».