شنیده ها: در یک سال گذشته، صعود شتابان ترکیه به‌عنوان قدرتی تأثیرگذار، رقابت ژئوپلیتیک تازه‌ای را با اسرائیل رقم زده که پیامدهای آن فراتر از مناسبات دوجانبه است. تل‌آویو با تقویت ائتلاف‌های منطقه‌ای، اقدامات نظامی، جنگ سایبری و دیپلماسی رسانه‌ای تلاش می کند نفوذ ترکیه را مهار کند. این تقابل چندلایه، ثبات خاورمیانه را به‌ویژه در کردستان، مدیترانه و قفقاز تهدید می‌کند و ضرورت همگرایی هوشمندانه کشورهای منطقه را بیش از پیش برجسته می‌سازد.
خاورمیانه، صحنه بی‌وقفه جدال قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی، اکنون شاهد شکل‌گیری رقابتی تازه و به‌شدت مخاطره‌آمیز است. اینک نگاه تل‌آویو به سوی ترکیه معطوف شده است؛ کشوری که با جاه‌طلبی فزاینده و سیاست‌های بلندپروازانه، جایگاه خود را در معادلات منطقه‌ای تثبیت کرده و به بازیگری تبدیل شده که اسرائیل دیگر نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد.
از غزه تا دمشق، از بیروت تا تهران، واشنگتن حتی لحظه‌ای از اجرای «بازی فریب» که با ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید به اوج خود رسیده، دست نکشیده است. یکی از الزامات اساسی این بازی، اتخاذ سیاست «پایان‌های باز» برای مدیریت بحران‌ها است؛ و ابزارهای این رویکرد چیزی جز «دروغ»، «بی‌حس‌سازی»، «پراکنده‌سازی توهم» و بیان یک چیز و سپس عمل به عکس آن نیست.
پس از نزدیک به ۱۵ر
چند روز مانده تا آغاز به کار رسمی مسعود پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور، یک ساله شود. یک سال پرماجرا با تحولاتی روی دور تند که شاید بخشی از آن‌ها در طول تاریخ بعضی کشورها یافت نشود. چه برسد به این که در ۳۶۵ روز اتفاق افتاده باشد.
رئیس بنیاد ایران‌شناسی در آخرین مصاحبه منتشر شده خود، از وجود یک کمیته موازی تاثیرگذار بر سیاست خارجی و روند مذاکرات ایران و غرب خبر داد.
هر روز که کودکی از تحصیل جا می‌ماند، گامی‌ست به عقب برای جامعه‌ای که در پی رشد و توسعه اقتصادی است. دختری را تصور کنید که در روستایی دورافتاده به‌جای نشستن پشت نیمکت کلاس، مجبور است آب بیاورد یا از خواهر کوچکش مراقبت کند. یا پسری که در سن کودکی، نان‌آور خانه می‌شود، چون فقر، راه مدرسه را بر او بسته است؛ بنابراین بازماندگی از تحصیل فقط یک رقم خالی نیست؛ بلکه روایتی از فرصت‌های سوخته و استعداد‌های از دست رفته است. امری که به چرخه‌ی فقر دامن می‌زند. این مسئله می‌تواند زنگ خطری برای هر کشور درحال توسعه باشد. موضوعی که برای کشوری مانند ایران به شدت حائز اهمیت است.