شنیده ها: پس از مذاکرات سازندهای که هفته گذشته در عمان برگزار شد، دولت ترامپ اکنون فرصتی منحصربهفرد برای بازتنظیم روابط خود با تهران به دست آورده است. اما این فرصت تنها در صورتی ارزشمند خواهد بود که دیپلماسی با تغییرات ملموس در سیاستها همراه شود؛ تغییراتی که قادر باشند بهطور مؤثر فصل جدیدی در روابط دو کشور آغاز کنند.
تنها چند هفته پس از افزایش حضور نظامی ایالات متحده و یک ماه پس از آغاز حملات هوایی علیه اهدافی در یمن، مقامات آمریکایی و ایرانی تایید کردهاند که دور دوم مذاکرات احتمالاً در رُم، پایتخت ایتالیا برگزار خواهد شد. استیو ویتکاف، نماینده ترامپ در مذاکرات هستهای، بهتازگی این ابتکار دیپلماتیک را تلاشی برای کاهش تنشها از طریق «گفتوگو» به جای شدت بخشیدن به فشارهای نظامی توصیف کرده است.



روز چهارشنبه، بیستم فروردین ماه مسعود پزشکیان در سخنرانی که به مناسبت روز ملی فناوری هستهای داشت، خبر مهمی از موافقت رهبر انقلاب با سرمایهگذاری آمریکاییها در ایران داد. پزشکیان در بخشی از سخنرانی خود عنوان کرد: «من هر هفته بارها و بارها خدمت مقام معظم رهبری هستم؛ ایشان با سرمایهگذار آمریکایی در کشور هیچگونه مخالفتی ندارند، سرمایهگذار بیاید و سرمایهگذاری کند». اما مسئله مهمی که رئیس جمهور ایران اکنون عنوان کرده، مسئلهای است که در زمان انعقاد برجام بارها از سوی کارشناسان و تحلیلگران تاکید میشد که ورود شرکتها و سرمایهگذاران آمریکایی میتواند تضمینی برای اجرای موفق برجام باشد و در فقدان آن، زمینه خروج ایالات متحده از توافق هستهای قدرتهای جهانی با ایران فراهم شد.
اما دلیل این سخنان نتانیاهو که پس از دیدار با ترامپ مطرح کرد، نزدیک شدن زمان گفتوگوهای میان ایران و آمریکا به میزبانی کشور عمان است که قرار است شنبه آینده برگزار شود.
در روزهای ابتدایی سال ۱۴۰۴، استان یزد به دلیل آسیب به خطوط انتقال، با قطعی آب چندین روزه مواجه بود. گزارشهای متعدد ماههای اخیر نشان میدهد که میزان ذخیره آب درایران به حد بحرانی رسیده است و به نظر میرسد، تمام کشور با کم آبی و جیره بندی روبهرو باشد.
با وجود این که هنوز درباره نحوه گفتگوی ایران و آمریکا که قرار است روز شنبه در عمان آغاز شود، ابهاماتی وجود دارد، اما دو نگرش خوش بینانه و بدبینانه نسبت به نتایج اقتصادی این مذاکرات نیز روندی رو به رشد را طی میکند.
دونالد ترامپ طی ۲ ماه نظم سیاسی آمریکا را دگرگون کرده است. از زمان رونالد ریگان، هیچ رئیسجمهوری اینچنین بر سراسر کشور تسلط نداشته یا چشمانداز ایدئولوژیک آن را تغییر نداده است. ترامپ ممکن است در دوره دوم ریاستجمهوریاش، نظم جهانی را نیز به شیوههایی دگرگون کند که کمابیش به همین اندازه عمیق باشد.